Η παιδική παχυσαρκία αποτελεί μια χρόνια νοσογόνο κατάσταση. Λαμβάνει επιδημικές διαστάσεις στο δυτικό κόσμο και στην Ελλάδα κατέχει πρώτη θέση. Ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής σε συνδυασμό με την κακή ρύθμιση του συστήματος του στρες
οδηγούν στην ανάπτυξη της παχυσαρκίας, στην αντίσταση στην ινσουλίνη και στο μεταβολικό σύνδρομο. Όμως η σχέση του στρες και της παχυσαρκίας είναι αμφίδρομη, δηλαδή το στρες μπορεί να προκαλέσει παχυσαρκία και το αντίστροφο. Επιπλέον η παχυσαρκία μαζί με το χρόνιο στρες μπορεί να είναι υπεύθυνη για την εμφάνιση διαβήτη, κατάθλιψης, μεταβολικού συνδρόμου, διαταραχών άγχους κλπ.
Τα οφέλη που θα αποκομίσουν τα άτομα από τη συμμετοχή τους στο εν λόγω πρόγραμμα, είναι τα ακόλουθα:
- Μείωση του Στρες/Άγχους
- Μείωση του βάρους
- Βελτίωση της ποιότητας ζωής
- Βελτίωση της διάθεσης
- Μείωση της ποσότητας κατανάλωσης φαγητού
- Μείωση της συναισθηματικής σίτισης
- Αύξηση της αυτοεκτίμησης
- Υιοθέτηση των υγιεινών συνηθειών (διατροφή, άσκηση, ρουτίνα, ύπνος κλπ.)
Wilson S.M., Sato A.F. (2014). Stress and pediatric obesity: what we know and where to go. Stress Health. 30(2):91-102.
Vgontzas AN, Bixler EO, Chrousos GP (2006). Obesity-Related Sleepiness and Fatigue
The Role of the Stress System and Cytokines. Ann. N.Y. Acad. Sci. 1083: 329-344.
Roditis ML, Parlapani ES, Tzotzas T, Hassapidou M, Krassas GE (2009). Epidemiology and predisposing factors of obesity in Greece: from the Second World War until today. J Pediatr Endocrinol Metab. 22 (5): 389-405.
Yannakoulia M, Panagiotakos D, Pitsavos C, Lentzas Y, Chrysohoou C, Skoumas I, Stefanadis C (2009). Five-year incidence of obesity and its determinants: the ATTICA study. Public Health Nutr. 12 (1): 36-43.